κύριε Πρόεδρε της Τουρκικής Δημοκρατίας! Η επιστολή αυτή απευθύνεται σε Σας ως εκπρόσωπο του τουρκικού λαού και αποκλειστικά ως επιλογή του, ως υπεύθυνος που είσθε της τύχης του, της ζωής του, της ευημερίας του ή της καταστροφής του!
Είναι αλήθεια ότι η ζωή ενός ατόμου αλλά και ενός λαού δεν έχει αξία, όταν δεν είναι αφιερωμένη σε ένα σκοπό .
Από όσα αντιλαμβάνομαι μέχρι σήμερα, από την διπλωματική δραστηριότητα της Τουρκίας, το υπόβαθρο των εξοπλισμών της με σχεδόν 70% αυτάρκεια παραγωγής πολεμικού υλικού, την επίδειξη δύναμης των ενόπλων δυνάμεών της έμμεσα και άμεσα, ο σκοπός της Τουρκίας Σας, δεν είναι άλλος από τον πόλεμο για απόκτηση ωφελημάτων εδαφικών, οικονομικών και γιατί όχι και πολιτικών ιδικών Σας, σε βάρος γειτονικών φιλειρηνικών κρατών όπως η Ελλάδα.
Ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες οι άκομψες δηλώσεις Σας και αναίτιες προκλήσεις των ενόπλων δυνάμεών Σας, με τις οποίες παραβιάζονται και προσβάλλονται κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, έχουν εμπεδώσει την βεβαιότητα ότι ο πόλεμος Ελλάδας – Τουρκίας επίκειται.
Ίσως ο προβληματισμός πάνω στον Θουκυδίδη «η ιστορία είναι φιλοσοφία μέσω παραδειγμάτων» να Σας προσανατολίσει καθώς και τους στρατηγούς Σας, με παραδείγματα στρατιωτικής ιστορίας των χωρών μας για το άσκοπο, το ολέθριο, ενός πολέμου με την Ελλάδα, έστω και υπό Νατοϊκή ανοχή.
Κατά τον τραγικό Σοφοκλή «όποιος κυβερνήτης πλοίου παρατεντώνει τα πανιά και δεν λασκάρει καθόλου, ανατρέπει το καράβι»…… Κυβερνήτης του σκάφους της Τουρκίας είστε και Σεις όπως δε λέγεται σήμερα, επιτυχημένος.
Η ιστορία των πολιτισμού έχει να δώσει πληθώρα παραδειγμάτων αρμονικής συμβίωσης γειτονικών λαών και αμοιβαίας προόδου τους υπό τον κοινό παρονομαστή της ειρηνικής συνύπαρξης ως Σκοπό τους.
Ο Νέλσον Μαντέλα εύστοχα και εμφανώς ως απόσταγμα φιλοσοφίας παρατήρησε ότι «τα μυαλά που ζητούν εκδίκηση καταστρέφουν τα κράτη, ενώ εκείνα που ζητούν συμφιλίωση χτίζουν έθνη»!
Μια ματιά στην ιστορία των περιόδων ειρηνικής συνύπαρξης Τούρκων και Ελλήνων καθώς και στους πολέμους μας επιβεβαιώνει τα αμέσως ανωτέρω.
Στην Ελλάδα υπάρχουν ηγέτες μικροί και μεγάλοι σε λανθάνουσα μορφή ,αφανείς, απρόβλεπτοι , άγνωστοι, των οποίων το εσωτερικό ρολόϊ συντονίζεται με το ρολόϊ της ιστορίας, ο δέ ελληνικός λαός τόσο απέναντι στους Ιταλούς όσο και στους ηθικά συγγενείς των Τούρκων Γερμανούς απέδειξε την υπευθυνότητά του, το μεγαλείο του.
Ο Τίτος Λίβιος στο ΙΧ. βιβλίο του γράφει ότι «δίκαιος είναι πράγματι ο πόλεμος για τον όποιον δεν έχει άλλη λύση και είναι ευλογημένα τα όπλα εκεί που δεν απέμεινε άλλη ελπίδα, παρά μόνο τα όπλα».
Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις σήμερα τα όπλα αυτά είναι τα Ελληνικά! Όπως και το 1821 , το 1922-23 το 1940, και το 1974 !
Σας το υπογραμμίζω «η ιστορία είναι φιλοσοφία μέσω παραδειγμάτων»! φιλοσοφείστε πάνω στα διδάγματα της στρατιωτικής μας ιστορίας, όσο είναι καιρός, μην μας ταράζετε τον αέρα και τα ύδατα του Αιγαίου.
Με πνεύμα ειρηνικής συνύπαρξης .
Σπυρίδων Φωτίου Μαντούβαλος
Πρόεδρος πολιτικού κόμματος
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ
