Η πρόσφατη τραγωδία των Τεμπών και η γενική βαθιά θλίψη του ελληνικού κόσμου μετά τις πρώτες συγκινήσεις της δοκιμασίας για τους αδικοχαμένους του δυστυχήματος, πέρασε στους συλλογισμούς των γεγονότων που το προκάλεσαν. Θλίψη ανάμικτη με αγανάκτηση και ντροπή και για αρκετούς απλούς πολίτες με δόση εμφανούς ενοχής, δεδομένης της ανοχής τους, γιατί συνειδητοποίησαν, ότι πράξεις και παραλείψεις ηθικο- πνευματικής σήψης ετών είχαν κατάληξη τον άδικο χαμό τόσων νέων συνανθρώπων μας. Το μήνυμα ΠΟΤΕ ΠΙΑ κυριάρχησε του εθνικού πένθους. Είναι ένα μήνυμα προς το έμψυχο δυναμικό ενός συστήματος διακυβέρνησης , όπως στην κυριολεξία ξεσκεπάστηκε, μικροδιάστατων διαχρονικών νομέων εκπροσώπησής μας με άτολμο φρόνημα προς εχθρούς και φίλους, αδιάφοροι δε για τον ελληνικό λαό! Βαρύ βαρύτατο το τίμημα του ξεσκεπάσματος της ηθικο-πνευματικής γύμνιας τους, της αποκάλυψης της αλήθειας μιας εθνικής προδοσίας με πλοκάμια Λερναίας ύδρας (εκτελεστική εξουσία, δικαστική εξουσία, συνδικαλισμός, πολιτική συναλλαγή, ψηφοθηρία, λαμογιά, αναξιοκρατία, ύποπτη κακοδιαχείριση χρημάτων του δημοσίου, μέχρι και οι ΡΟΜΑ αναφέρθηκαν …. Όλα είχαν την τιμητική τους στον Τύπο και στα κανάλια, συμπεριλαμβανομένων και των διαδικτυακών.) Περιθώρια χρόνου δεν υπάρχουν , ας γίνουμε εμείς ο Λαός με το βάρος της θλίψης των νεκρών των Τεμπών και την πίστη μας στις αξίες και παραδόσεις μας, ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ και όχι μιμητές των μικροδιάστατων της σήψης.
Σπυρίδων Φωτ. Μαντούβαλος
Δικηγόρος
DEA(Paris1) Συνταγματικό Δίκαιο& Διεθνείς Σχέσεις
